ik kan het niet anders omschrijven dan als een levend wezen

dat interesse had in mij, iets van me wilde

ik had een vermoeden dat het om wereldvrede ging

maar ik had geen wereldvrede dus ik zei” ‘Sorry, levend wezen.’

 tinkleurig licht

raak het aan

en het breekt

 Luister man, we zijn het er waarschijnlijk allemaal over eens dat dit donkere tijden zijn, en lompe tijden ook, maar hebben we echt fictie nodig die alleen maar dramatiseert hoe donker en lomp alles is?

 (Website bewust lelijk gehouden.)

 Ik ben geen shape shifter maar ik shift wel shape.

 soms heb je een treurig liedje nodig voor de lange klim

 ik ben nog jong, ik heb nog geen idee hoe gewelddadig mijn rol hierin zal zijn

sola dosis facit venemum

organische poëzie, tennisballen met pikante saus, een leven met ingebakken pudding

zwaarden tot ploegscharen, ploegscharen tot stenen

steen tot steen

dit zijn zeven tekenen dat je Derde Oog zich aan het openen is - nummer drie is ongelooflijk!

1. je voelt een aanhoudende druk in je slapen

2. je ervaart een toegenomen opmerkzaamheid voor toevalligheden

3. je bent hier niet klaar voor maar misschien zal je hier nooit klaar voor zijn

4. je hebt nog nooit een normale mens gedood

5. je praat met slangen, of slangen praten met jou, of zouden me je willen praten maar je gunt het hen niet

6. je hebt geen interesse meer in het normale leven

7. je hebt recent een noveenkaars gebrand of het op z’n minst overwogen of je op z’n minst afgevraagd wat een noveenkaars is

Nietzschzes snor in die ene foto is slechts zo gigantisch omdat hij ziek is en niet meer voor zichzelf kan zorgen.

De artificiële intelligentie die de wereld zal besturen zal racistisch zijn want we hebben enkel racistische data om die artificiële intelligentie te voeden.

melkbotten, pistoolwater
octaven van elektrische apparatuur
tanzanieten vonken uit een lasstaaf

Een volmolen of voldersmolen is een industriemolen die werd gebruikt om wol te 'vollen'.

ik verdenk mezelf ervan
deel uit te maken van een doelgroep
maar er zijn geen bewijzen
en ik heb sowieso
mijn twijfels over dat doel

een ruïne is een feest
voor de natuur

Ik hou niet van boeken die alleen maar aan de filosofie gewijd zijn. Volgens mij moet de filosofie slechts in uiterst kleine hoeveelheden als een specerij aan de kunst en het leven worden toegevoegd. Het is even absurd je alleen met filosofie bezig te houden als alleen mierikwortel te eten. Maar neem mij niet kwalijk, ik leid je maar af met mijn domme gepraat.

de zon is haar manuscripten aan het verbranden
je neemt een bad in de tuin, haat het
als dingen naar lavendel ruiken zonder lavendel te zijn

je huist niet meer in mij
je zou de vlakte willen binnengaan
zoals een kat de tuin ingaat
maar de vlakte is bewoond.

Let the kite perch and let the eagle perch too. If one says no to the other, let his wing break.

Waarom kunnen we niet opgesloten blijven in onszelf? 

Wat voor een machine is het die ons zo rusteloos verder draagt? Ze zal tot stilstand komen lang voordat er sprake is van een bestemming. Met opgebalde angst zullen we de deur dan openen om het aan de bestuurder te vragen, maar er is geen bestuurder, geen paarden die de wagen trekken, enkel de machine die onder onze voeten vervaagt, en een steppe van wanhoop die immens is.

The hypnagogic Citizenry lie wond'ring if these
sailors, some of whose Ships carry guns, would defend the Town,
should some Catholick war-ship, or more than one, advance upon
them, torches flaming black and greasy, Ejaculations in Languages
unfathomable

- Mason & Dixon

Bloem na bloem bevlekt de groene diepte, de stengels de harlekijnen. Ze rijzen op uit de zwarte holtes daar beneden. De bloemen zwemmen als vissen gemaakt van licht. Ik neem één van de stengels in mijn hand en ik ben de stengel. Mijn wortels gaan diep doorheen de vochtige aarde, de droge aarde, door aders van lood en zilver. Ik ben een vezel, elke aanraking doet me rillen. Het gewicht van de aarde drukt op mijn ribben. Mijn ogen zijn blind als de bladeren. Ik wil een vuurtoren planten. Ik wil in het bos liggen en denken: ik ben een reus, en als ik adem, met heidense onverschilligheid, dan wil ik dat alles rilt van leven. Ik zal de bloemen enkel plukken als iemand mij dat verbied. Doorzeefd met pijlen, zo zou ik graag sterven, maar eerst maak ik beelden van alle dingen die ik haat en begraaf ze onder de grond en ik roep: welke onmetelijke krachten van Goed en Kwaad hebben mij hier bij elkaar gebracht?

The stupid bourgeois had through the alchemy of war come out the docile consumer of the mid- and late 20C. He takes the existence of a mindtwisting avant-garde as much for granted as the earth's being round; it has the status of a holy synod. 

Daar voelt gij nu liefde voor, daar laat gij u door verwoesten.

En hij leert, leert. Midden in de nacht brandt op zijn kamerke nog licht. Met razernij, met angst en altijd flauwer wordende hoop snelt hij van wijsheid tot wijsheid, om alles te weten. Alles. En als hij het weet, om te zeggen: is het niet méér, is er niets anders? 

Wanneer ik eindelijk kan denken, waaraan zal ik dan denken?

Aan de vloer die in mij opkomt, en door me heen probeert te groeien.

Nature is conscious of itself in and through man.

Water the flowers - clean the volcanoes.

What vast forces of good and evil have brought me here?

Stel, je gaat verder naar het oosten, je beweegt als lucht door lucht boven bossen en je neemt je tijd. Eindelijk neem je weer de tijd voor iets. Dat is lang geleden. Het voelt als vakantie, maar dan zonder ooit te hoeven terugkeren, want dat is het gruwelijke aan vakantie: te moeten terugkeren. Dan ligt alles daar weer, net zoals je het achterliet, maar dan met een laagje stof, als een nukkig dier dat zichzelf weigert te verzorgen in jouw afwezigheid. Zo is het deze keer dus niet niet. Je bent in staat te genieten van dingen waar je zelf niets mee te maken hebt, zoals het uitzicht, niet langer gedomineerd door de stad maar door haar afwezigheid. Neem de verzameling van alle dingen die de wereld is en trek er de stad van af. Wat overblijft is een ruimte gemaakt met één doel: magie. Kijk naar beneden, naar het bevroren meer. Onder het ijs beweegt een heel groot dier, maar het kan nog niet naar buiten, dus laten we ons daar nog geen zorgen om maken. Het meer heeft de vorm van de schaduw van de maan. Er staan twee mensen aan het meer, een man een vrouw, allebei in zwarte dierenpelsen gehuld. Ze trekken concentrische cirkels om elkaar heen, ze bewegen alsof ze schaatsen, maar dat doen ze niet. Ze durven het ijs niet op gaan, ook al is het meters dik. Ze blijven cirkels tekenen. Het doet je denken aan een paringsdans, maar dat is iets waar mensen zich niet aan vergrijpen, toch?  Er lijkt verder niets te gebeuren. Iemand heeft een loop aangezet en het blijft verder duren, totdat er een impuls van buitenaf komt. De mist is te dik. Alle impulsen worden afgestompt

gewiegd

ondergestopt

verhalen verteld

over oude dieren die groter zijn dan bomen, en wolken die gestalte aannemen, benen en handen en gloeiende ogen krijgen

slaapwel gekust

met een stevige maar koude hand verder geroerd, verder, nog verder naar het oosten.

...verpletterd worden op de bodem van een prachtige oceaan.

"When they arose early in the morning, behold, they were all dead corpses."
        -  2 Kings 19:35, King James Bible

Geïnverteerde afbeelding van James Whistler's Nocturne in Black and Gold – The Falling Rocket.

Voor een worm in een radijs is de wereld een radijs.

De wereld wordt bedreigd door vrede en stilte. Ik hou van de storm en haat het wanneer de wind gaat liggen.
- Christina I van Zweden (n.d.)

Ik wandel langs mijn ogen, mijn schoenen, mijn woede - sereen, en ik vergeet alles.

Vertaling van een vertaling van een fragment van een gedicht van Pablo Neruda.

The belief that contemporaries are aware of what history records as significant is not wellfounded, which is why history has on the whole a more balanced view of the past than the past had of itself.

Als ze dansen wilt

Het feest is al gedaan, zeggen ze, maar de nacht is nog in mij en moet naar buiten
de oude straatstenen op en onder, ik heb de Gouden Eeuw in mijn hand en hef hem, kijk hij stroomt
naar binnen langs de Schelde, vloeit over het Conscienceplein, zingt polyfoon maar nergens nog een ziel te zien
behalve daarboven dan, misschien, die robuuste eeuwenoude schim die alles ziet
en ik vraag, nuchterder dan ooit, de Lieve Vrouw van Antwerpen, gotisch uitgedost, ten dans,
mijn glas aan de kant want de stadstenen komen dichter en ja, ze zegt: ja, ik heb toch niemand anders, ben al zo lang alleen
en als ik dansen wil, dan zijn er enkel die andere oude zakken, het Vleeshuis en het Steen.

Laat de barbaren tot mij komen: ik zal hen scheren, hen brood doen eten en melk doen drinken. In ruil daarvoor zal ik mezelf hun taal leren, hun godsdienst vergelijken met de onze en dan schrappen wat niet past. Ik zal de assimilatie leiden. Er zal een minimum aan bloed vloeien, maar verspreid eerst de pamfletten! Er is een brand in de stad -er is altijd een brand in de stad laten we even wel wezen- en het vuur spelt de naam van een nieuwe keizer, maar het volk kan niet lezen - prijs de Heer! Laat dit een teken zijn, denkt de ongeletterde die er naar kijkt... en het is een teken, jawel! Dat het is om van te schreien, zegt mijn meest cynische adviseur, maar er is tegenwoordig zoveel om van te schreien. Men moet zijn tranen sparen zolang het zomer is. Hou de scepter hoog, zo staat het op alle wandtapijten. Mijn gelijk is hemelsbreed, mijn kaak lijnrecht en als ik de barbaren hun vet wil geven alvorens  mijn purperen merrie te bed te nemen dan welaan: wie houdt mij tegen? Deus vult!

We must dream ourselves 

at least enough to carry on.

React.

See bird, watch fire - this is the future
this is the system and you are not it - repeat.

An abandoned building and a clear blue sky.
'Is that the sky? Is that really the sky?'
>mandate tonic: vision + 200, stamina drained.

Pitched-down voice: You look different.
Why?

You are now on a plateau, your computer is failing. Your heart-rate goes up, your pixels are showing. Two becomes one, one becomes less. React.
A shaman lives next to the village. React. You see hills. They have no more connection to your life than a calendar with a picture of hills. Repeat.
>secondary objective updated: obtain conciousness. Why?

The Government is spying on us. Disconnect.
'Google, what does "violence" mean?'
noun

I want to connect, I am now on a plateau. I want to see you and be with you, listen to your music, subscribe to your channel, eat your food. I want the experience the brochure has promised me. If you are true, you can give me that. My computer is failing. Speak to a manager. Give me experience. I need to speak to a manager. Three stars. My final offer.
Scan.

Like a sleepwalker driven by self-assurance, half-concious of the threats looming over him, in a chilly turmoil an empire is rising that does not dare yet to utter its own name; historical thunder, our only hope for survival.

Ten oosten van het meer (samenkomst)

Dit gedicht is een vervolg op Het meer (spiegel in spiegel).

Ten oosten van het meer in het woud van de dieren en hun geesten: de rode kloppende geesten in de ooghoek van het woud waar de wezens van de nacht op de rand van de nacht durven (praten met hun geesten en)

dansen, om elkaar heen, waar ze steeds kleinere cirkels trekkend spiralen spannend met koorden om de bomen van het woud en zijn ogen

om elkaar heen, webbend in de diepte

tot ze verdwijnen, in een punt verdwijnen naar de wereld vanwaar de dieren en hun geesten ’s nachts verblijven: het rode woud met de ijle vloer, de eeuwig diepe vloer aan de overkant, met de knokkels over het plafond van het woud: roffelend, roepend, tenen krullend om de rode stam, de takken. Adem. Ren.

Ze dansen om het meer waar de man en de vrouw ook de nacht voordien hun eigen cirkels dansten in het zand, steeds kleinere cirkels om de man en de vrouw, steeds meer als spinnen aan hun rag uit het plafond van het woud waar de apen met hun touwen, met hun knokkels de aarde masserend

al eeuwen lang de grond boven hun handen

plat proberen slaan.

Replace the word space with a drink and forget it.